සන්නිවේදන අධ්‍යයනයේ ප්‍රභේදයක් වන සාම්ප්‍රදායික සන්නිවේදනය ඉතා වැදගත් වේ. සම්ප්‍රදාය සහ සාම්ප්‍රදායික සමාජය යන්න වඩාත් විවරණය වන්නට පටන් ගත්තේ සමාජ විද්‍යාව තුළ සන්නිවේදනය නැගීමත් සමඟය. පළමුව විෂයක් වශයෙන් ස්ථාපිත වූයේ සමාජ විද්‍යාව ද මානව විද්‍යාව ද යන්න විවාදාත්මකය. සමාජ විද්‍යාව හා මානව විද්‍යාව වශයෙන් විද්‍යාවන් දෙකක් බිහි වූවත් මෙම විෂයයන් දෙක සම්බන්ධ කරන ලද්දේ සන්නිවේදනයයි. මානව විද්‍යාව තුළ තිබෙන ප්‍රධාන අංශ දෙකක් වන,
1. සංස්කෘතික මානව විද්‍යාව
2. භෞතික මානව විද්‍යාව
යන විෂයන්හි අන්තර්ගතය එකිනෙක හා සම්බන්ධ කරනුයේ සන්නිවේදනයයි. එම නිසා සන්නිවේදන දර්ශනය මානව විද්‍යාවෙන් හා සමාජ විද්‍යාවෙන් ඉවත් කළ නොහැක.
විධිමත් ලෙස සමාජ සන්නිවේදන ක්‍රියාවලිය දාර්ශනික ලෙස විග්‍රහ කරන ලද්දේ Auguste Comte සහ Karl Marx යන සමාජ චින්තකයන් දෙදෙනාය. ඔවුන් පුරෝගාමී සමාජ විද්‍යා දාර්ශනිකයන් වන්නේ සමාජ ආකෘතිය නිවැරදි ලෙස ගොඩනඟන ලද නිසාය. විධිමත් සමාජ ආකෘතිය යනු සන්නිවේදනාත්මක චින්තනයෙන් බිහිවන්නකි.
ඈත අතීතයේ සිට ම මානව සමූහයන් එක් එක් සමාජ වල පැවති සන්නිවේදන ක්‍රම එම සමාජ ආකෘතීන් තුළ අඩංගු කළ බව Auguste Comte විසින් පෙන්වා දෙන ලදී. ඔහුගේ මෙම සමාජ විද්‍යාත්මක න්‍යායන් ප්‍රබල වෙනස්කම් සහිතව සමාජ දර්ශනයක් වශයෙන් සැළසුම් කළේ Karl Marx විසින් ය. එහිදී ඔහුගේ සහයකයා බවට පත් වූයේ Friedrich Engels ය.
Karl Marx හා Friedrich Engels ගේ සමාජ සන්නිවේදන දර්ශනය හුදෙක්ම දේශපාලන බලය ඉක්ම වූවක් බව අධ්‍යයනයේදී පෙනී යයි. කොම්ට් ගේ මතය වූයේ " ස්වාභාවධර්මය අධ්‍යයනය කරනවා සේම මානව චර්යාවද හැදෑරිය යුතු බවයි." මෙම මතවාදය මාර්ක්ස් සහ ඒන්ගල්ස් විසින් වර්ධනය කරන ලදී. ඒ අනුව ප්‍රධාන සමාජ විද්‍යා සිද්ධාන්තයන් දෙකක් වන සමාජ සචලනය හා සමාජ ස්ථායිතා යන සිද්ධාන්තයන් සෑම සමාජයකටම පොදු වූවත් මෙම සිද්ධාන්තයන්ද පරිණාමයට පත් වන බව පෙන්වා දෙන ලදී.
කාල් මාර්ක්ස් සමාජ බලවේග පිළිබඳව අධ්‍යයනය කරන ලදී. ඒ අනුව ඔහු විසින් සමාජයක හිමිකරුවන් සහ කොටස් කරුවන් වෙනස් වන ආකාරය පෙන්වා දෙන ලදී. මාර්ක්ස්ගේ විග්‍රහය අනුව ජන සමාජය කෘෂි ආර්ථිකයකින් කාර්මික ආර්ථිකයකට මානව කණ්ඩායම් ප්‍රවේශ වීම විග්‍රහ කිරීම ඔහුගේ සන්නිවේදන චින්තනයයි. සමාජමය ක්‍රියාවලියේ වෙනස්කම් සිදු වීම ප්‍රාථමික සන්නිවේදන සාධකයකි.
- ඉන්දික දිසානායක -
No comments:
Post a Comment